اگر یک فرد سالم و بالغ روزانه به ۴۰۰ تا ۶۰۰ واحد ویتامین D نیاز دارد، در صورتی‌که بخواهد از شیر غنی‌شده با ویتامین D بنوشد، اگر یک یا ۲ لیوان از این شیر غنی‌شده را میل کند، بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد ویتامین D مورد نیاز بدنش را دریافت کرده است.
لبنیات غنی شده واقعا مفیدتر است؟
چرا غنی‌سازی؟!
برای پیشگیری از خطراتی که میکرو‌ارگانیسم‌های بیماری‌زای موجود در شیر خام برای سلامت انسان ایجاد می‌کند، شیر مورد استفاده افراد گرم می‌شود. به این ترتیب شیر که منبع عالی کلسیم، ویتامین B2، منبع خوبی از ویتامینAو منبع ضعیفی از ویتامین D است، تحت تاثیر گرما برخی از ویتامین‌ها و املاح خود را از دست می‌دهد. برای جبران این کمبودها، می‌توان این ویتامین‌ها را ضمن فرایند تقویت‌سازی و غنی‌سازی به شیر اضافه کرد که فرایند غنی‌سازی شیر از اوایل نیم قرن گذشته شروع شده و امروز هم این فرایند با اضافه کردن ویتامین‌های مختلفی به شیر و سایر لبنیات گسترش یافته است.
از نظر صنعتی عمل Fortification یا غنی‌سازی باید به بهترین شکل ممکن انجام شود و از بهترین نوع ترکیبات مناسب، یعنی همان ماده غذایی که در نوع اصلی خوراکی‌ها موجود است، در این لبنیات هم استفاده شود. به عنوان مثال، بهترین ویتامین D، بهترین نوع اسیدهای چرب، بهترین کلسیم و… استفاده شود و کنترل کیفی نیز نشان دهد این محصولات بهترین نوع هستند، بنابراین با فرض رعایت اصول صحیح غنی‌سازی لبنیات می‌توان گفت، مصرف لبنیات غنی‌شده قطعا بهتر از مصرف لبنیات معمولی است و می‌تواند کمبودهای بدن را جبران کند.
۷۰ تا ۸۰ درصد از همه گروه‌های سنی ایرانیان دچار کمبود ویتامین D هستند که این ویتامین خود برای جذب کلسیم لازم است؛ بنابراین فردی که دچار کمبود ویتامین D است، نه‌تنها با عوارض کمبود ویتامین D دست به گریبان می‌شود بلکه مشکل کمبود کلسیم و عوارض آن را هم باید تحمل کند.
چقدر بخوریم؟
زیاده‌روی در مصرف هر چیزی می‌تواند خطرآفرین باشد و لبنیات غنی‌شده هم از این قاعده مستثنا نیستند و بیش از حد مصرف کردن‌شان می‌توان خطرات خودش را داشته باشد؛ در کل نباید یادمان برود که تغذیه علم تنوع و تعادل است و بهتر است از تمام گروه‌های غذایی، با رعایت مقادیر مورد نیاز بدن و توصیه شده در علم تغذیه، مصرف کنیم.
مصرف مقدار متعادلی از این محصولات بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد مقدار مورد نیاز روزانه فرد به آن ماده مغذی را تامین می‌کند و مزیتش این است که ویتامین‌ها و املاح مذکور از طریق یک تغذیه طبیعی تامین می‌شود.
برای مثال اگر یک فرد سالم و بالغ روزانه به ۴۰۰ تا ۶۰۰ واحد ویتامین D نیاز دارد، در صورتی‌که بخواهد از شیر غنی‌شده با ویتامین D بنوشد، اگر یک یا ۲ لیوان از این شیر غنی‌شده را میل کند، بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد ویتامین D مورد نیاز بدنش را دریافت کرده است.
ما کمبود داریم؟!
بر اساس آمار تغذیه‌ای که هر ۱۰ سال یک‌بار انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور انجام می‌دهد، کمبود کلسیم و کمبود ویتامین D، کمبود آهن، کمبود روی، کمبود ریبوفلاوین مهم‌ترین کمبودهایی است که متاسفانه در کشور ما وجود دارد. حتی باوجود میوه و سبزیجاتی که در کشور به وفور کشت می‌شود، متاسفانه کمبود ویتامین C و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی هم بسیار جدی است. طبق آخرین بررسی که توسط انستیتو تحقیقات کشور انجام شده، ۹۰ درصد خانوارهای ایرانی دچار کمبود کلسیم هستند که این میزان کمبود به این معنی است که مردم منابع غذایی کلسیم را- که مهم‌ترین آنها شیر و مواد لبنی است- به اندازه کافی مصرف نمی‌کنند.
همچنین مطالعات بیو شیمیایی انجام شده در کشور نشان داده ۷۰ تا ۸۰ درصد از همه گروه‌های سنی ایرانیان دچار کمبود ویتامین D هستند که این ویتامین خود برای جذب کلسیم لازم است؛ بنابراین فردی که دچار کمبود ویتامین D است، نه‌تنها با عوارض کمبود ویتامین D دست به گریبان می‌شود بلکه مشکل کمبود کلسیم و عوارض آن را هم باید تحمل کند.
از آنجا که هیچ راه موثر خوراکی برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن وجود ندارد، نور آفتاب تنها منبع تولید ویتامین D در بدن به شمار می‌رود که با وجود آلودگی شدید هوا یا کمبود وقت افراد برای آفتاب گرفتن، بسیار ضروری است که خوراکی‌هایی مانند لبنیات با ویتامین D غنی شود.
البته از آنجا که ویتامین D مهم‌ترین عامل در جذب کلسیم است، اگر بخواهیم کلسیمی که می‌خوریم جذب بدن‌مان شود، باید حتما ویتامین D را از طریق آفتاب یا لبنیات غنی‌شده با این ویتامین، به بدن برسانیم.
غنی‌شده‌ها بهترند
با اینکه شیر و لبنیات به خصوص انواع غنی‌شده‌شان منابع خوبی برای تامین ویتامین‌ها و مواد معدنی ذکر شده هستند، اما سرانه مصرف لبنیات در کشور ۸۵-۸۰ لیتر در سال است که این مقدار در کشورهای توسعه‌یافته بین ۳۵۰ تا ۵۰۰ لیتر است!
پس باید سعی کنیم لبنیات و شیر را در برنامه روزانه خود، به اندازه کافی، بگنجانیم که اگر این لبنیات از انواع غنی‌شده باشند، با خوردن یک محصول، چند نوع ویتامین و املاح مختلف و مورد نیاز بدن تامین می‌شود؛ مثلا اگر فردی باید روزی ۳ لیوان شیر بنوشد، همراه با آن مقدار بیشتری کلسیم و مقادیری از ویتامین D- که هر ۲ برایش لازم است- نیز دریافت خواهد کرد.
در حال حاضر لبنیات غنی‌شده با ویتامین A، ویتامین D، امگا۳، کلسیم، آهن، روغن ماهی، میکروب‌های پروبیوتیک و لبنیات حاوی ترکیبات CLA- یکی از اسیدهای چرب غیراشباع و ضروری برای بدن که مصرف متعادلش می‌تواند خاصیت ضدبیماری‌های فرساینده (Degenerative) داشته باشد- در کشور تولید می‌شود که هر فردی بنابر نیازها و کمبودهای بدنش می‌تواند از هر کدام از این لبنیات استفاده کند.
لبنیات غنی شده واقعا مفیدتر است؟
چی برای کی؟!
شاید فکر کنید با این همه تنوع محصول، کدام یکی از آنها به درد شما می‌خورد؟ برای همین بهتر است برای انتخاب هر کدام از این محصولات به گروه سنی و نیازهای بدن در همان دوران توجه ویژه داشته باشید.
مثلا کمبود ویتامین D و کلسیم در گروه میانسالان، سالمندان، به خصوص خانم‌هایی که در سنین یائسگی هستند، بیشتر است، بنابراین این افراد بهتر است انواع لبنیات غنی‌شده با ویتامین D را در برنامه خود بگنجانند.
کمبود روی (زینک) نیز بیشتر در پسربچه‌ها، به خصوص پسران در سن بلوغ و التبه مردان بالغ به چشم می‌خورد که لبنیات غنی‌شده با روی می‌تواند از بروز عوارضی مثل کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن، کاهش قدرت باروری، مزمن شدن جوش‌های غرور جوانی و زخم‌های پوستی، کاهش رشد سیستم عصبی، اختلالات خلقی رفتاری مثل افسردگی (دپرسیون)، اسکیزوفرنی و پرخاشگری و … جلوگیری کند.
همچنین کمبود آهن در دختران و خانم‌های جوان بیشتر شایع است و درمان نشدنش باعث بروز علائمی چون کم‌خونی، خستگی، ضعف، عدم تمرکز، کم‌اشتهایی، رنگ‌پریدگی و تیرگی دور چشم را به دنبال دارد.
